De Palestijnen en de wereld hebben niet nóg een corrupte, mislukte terroristische Arabische staat nodig

door Khaled Abu Toameh - 13 september 2022

• De waarheid is echter dat noch het leiderschap van de Palestijnse Autoriteit, noch het Palestijnse volk klaar is voor een staat. En de verantwoordelijkheid voor dat feit ligt vierkant bij de meedogenloze en mislukte Palestijnse leiders.


• Het Palestijnse verzoek om VN-erkenning van een Palestijnse staat komt op een moment dat de PA de controle lijkt te verliezen over sommige delen van de Westelijke Jordaanoever, waar gewapende mannen van verschillende groepen de Palestijnse veiligheidstroepen hebben vervangen... [en] zijn niet alleen verantwoordelijk voor terroristische aanslagen tegen Israël, maar ook voor de groeiende scènes van anarchie en wetteloosheid....


• Abbas zelf prijst en verheerlijkt al lang Palestijnen die terroristische aanslagen plegen....


• Abbas, die niet in staat (en niet bereid) is om een paar honderd schutters in twee grote Palestijnse steden op de Westelijke Jordaanoever in toom te houden, wil de Verenigde Naties, haar lidstaten en de rest van de wereld doen geloven dat hij klaar is om een eigen staat te besturen.


• Als Abbas zijn agenten niet kan sturen om een M-16 geweer in beslag te nemen van een weerspannige schutter in Jenin of Nablus, hoe kan men hem dan vertrouwen dat hij zal voorkomen dat de toekomstige Palestijnse staat een lanceerbasis wordt voor regionaal terrorisme?


• Abbas wil dat de VN de Palestijnen de status van volwaardige lidstaat verleent, maar kan geen garanties geven dat de nagestreefde staat niet zal veranderen in een terreurentiteit die wordt bewapend en gefinancierd door het regime van Iran en zijn gevolmachtigden.


• Abbas wil dat de VN "Palestina" als staat erkent terwijl hij letterlijk geen controle heeft over de helft van de Palestijnen... Als Abbas naar de Gazastrook durft te gaan, zal Hamas hem ophangen bij de ingang van het gebied op beschuldiging van "collaboratie" met Israël.


• Abbas wil volledige VN-erkenning op een moment dat hij algemene verkiezingen voor de PA blijft blokkeren, zijn politieke tegenstanders arresteert en intimideert, weigert de macht te delen met andere Palestijnen en de vrijheid van meningsuiting muilkorft.


• De Palestijnen hebben niet alleen een staat nodig, maar ook goed leiderschap. Zij moeten zich ontdoen van de corrupte leiders die hen internationale hulp hebben onthouden en hen van de ene ramp na de andere hebben gebracht sinds het begin van de jaren zeventig, toen de PLO uit Jordanië werd verdreven omdat zij de soevereiniteit van het koninkrijk had ondermijnd.


• Verreweg de grootste tragedie van de Palestijnen is falend leiderschap en nog meer falend leiderschap. Het radicaliseert hen in de richting van islamitisch fundamentalisme en ontneemt hen verkiezingen, vrijheid van meningsuiting en internationale hulp. De lidstaten van de VN zouden de Palestijnen een grote dienst bewijzen als zij Abbas zouden vragen naar de afwezigheid van vrijheid van meningsuiting en een functionerend parlement onder zijn bewind.


• Zij zouden het Palestijnse volk ook een grote dienst bewijzen als zij Abbas zouden vragen naar de folterpraktijken in de gevangenissen van de Palestijnse Autoriteit en naar het aanhoudende harde optreden van zijn veiligheidstroepen tegen mensenrechtenactivisten en journalisten. En ze zouden hem zeker moeten vragen welke maatregelen hij heeft genomen om een einde te maken aan de financiële en administratieve corruptie in de PA.


• Deze kwesties zijn dringender voor de Palestijnen dan het zoveelste waardeloze document van de VN waarin een fictieve Palestijnse staat wordt erkend die reeds wordt gekenmerkt door de inmenging van andere wrede radicale islamistische dictaturen.

Het leiderschap van de Palestijnse Autoriteit (PA) heeft besloten zijn verzoek te hernieuwen om volwaardig lidmaatschap van de Verenigde Naties te verkrijgen. Van PA-president Mahmoud Abbas, die de Algemene Vergadering van de VN zal toespreken tijdens de zitting in New York later deze maand, wordt verwacht dat hij de opwaardering van de status van de Palestijnen van niet-lidstaat met waarnemersstatus tot volwaardig lid ter sprake zal brengen.

De leiders van de PA willen de wereld met andere woorden doen geloven dat de Palestijnen klaar zijn voor een eigen staat en dat daarom de tijd is gekomen om "Palestina" als volwaardig lid van de VN te erkennen.

De waarheid is echter dat noch de leiding van de PA, noch het Palestijnse volk klaar is voor een eigen staat. En de verantwoordelijkheid voor dat feit ligt vierkant bij de meedogenloze en mislukte Palestijnse leiders.

Alvorens het verzoek van de PA te bestuderen en er over te stemmen, moeten de lidstaten van de VN een aantal factoren in overweging nemen.

Het Palestijnse verzoek om erkenning van een Palestijnse staat door de VN komt op een moment dat de PA de controle lijkt te verliezen over sommige delen van de Westelijke Jordaanoever, waar gewapende mannen van verschillende groepen de Palestijnse veiligheidstroepen hebben vervangen. De schutters, die behoren tot Hamas, de Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ) en zelfs Mahmoud Abbas' heersende Fatah-factie, zijn niet alleen verantwoordelijk voor terroristische aanslagen tegen Israël, maar ook voor de groeiende scènes van anarchie en wetteloosheid, vooral in de gebieden Nablus en Jenin in het noorden van de Westelijke Jordaanoever.

Abbas wenst de militieleden niet te confronteren zolang zij geen directe bedreiging vormen voor zijn regime. De aanwezigheid van de schutters op straat maakt Abbas' regering en veiligheidstroepen kwetsbaar in de ogen van veel Palestijnen, maar deze mannen proberen tenminste niet om hem ten val te brengen. Abbas hoeft zich geen zorgen te maken zolang de terreuraanslagen alleen tegen Israëli's zijn gericht.

Abbas lijkt ook bang te zijn dat als hij zijn veiligheidstroepen opdracht geeft de schutters hard aan te pakken, hij door zijn volk zal worden aangeklaagd als een "verrader" en "marionet" in de handen van Israël. Abbas is zich er terdege van bewust dat de schutters door het Palestijnse publiek als helden worden gezien vanwege hun aanvallen op Israëli's.

Abbas zelf prijst en verheerlijkt al geruime tijd Palestijnen die terreuraanslagen tegen Israël uitvoeren. Eerder deze maand sprak hij opnieuw zijn steun uit voor Palestijnen die door Israël gevangen zijn gezet vanwege hun betrokkenheid bij terrorisme.

Verwijzend naar de gevangenen, zei Abbas: "Deze gevangenen zijn helden en symbolen van het Palestijnse volk. Wij zijn trots op hen."

Abbas zal zijn veiligheidsagenten niet sturen om deze schutters te arresteren of te ontwapenen die hij als "helden" begroet. Hij weet dat op het moment dat hij dat doet, het Palestijnse publiek tegen hem in opstand zal komen.

Abbas, die niet in staat (en niet bereid) is om een paar honderd schutters in twee grote Palestijnse steden op de Westelijke Jordaanoever in toom te houden, wil de Verenigde Naties, de lidstaten en de rest van de wereld doen geloven dat hij klaar is om een eigen staat te besturen.

Als Abbas zijn agenten niet kan sturen om een M-16 geweer in beslag te nemen van een ongeregelde schutter in Jenin of Nablus, hoe kan men hem dan vertrouwen dat hij zal voorkomen dat de toekomstige Palestijnse staat een lanceerbasis wordt voor meer regionaal terrorisme?

Denkt iemand serieus dat Abbas of een andere Palestijnse leider troepen zou inzetten langs een grens met Israël om terroristische aanslagen te stoppen?

Denkt iemand serieus dat Abbas en zijn trawanten van de PA ook maar één dag zouden overleven als de Israëlische veiligheidstroepen, die Abbas beschermen tegen zijn eigen volk, de Westelijke Jordaanoever zouden verlaten?

Abbas en zijn mannen zullen ongetwijfeld hun huizen (en mogelijk ook hun leven) verliezen aan de door Iran gesteunde terreurgroepen Hamas en PIJ. Opiniepeilingen hebben reeds uitgewezen dat een meerderheid van de Palestijnen de voorkeur geeft aan Hamas, de groep die de vernietiging van Israël nastreeft, boven Abbas en zijn corrupte en verbrokkelde Fatah-factie.

Abbas wil dat de VN de Palestijnen de status van volwaardige lidstaat toekent, maar kan geen garanties bieden dat de nagestreefde staat niet zal worden omgevormd tot een terreurentiteit die wordt bewapend en gefinancierd door het regime van Iran en zijn gevolmachtigden.

De VN-staatsleden moeten ook rekening houden met het feit dat Abbas en de PA in 2007 door Hamas uit de Gazastrook zijn verdreven. Sindsdien heeft Abbas de controle verloren over de twee miljoen Palestijnen die in de door Hamas gecontroleerde kustenclave wonen.

Abbas wil dat de VN "Palestina" als staat erkent, terwijl hij letterlijk geen controle heeft over de helft van de Palestijnen die binnen de pre-1967 lijnen wonen (Westelijke Jordaanoever, Gazastrook en Oost-Jeruzalem). Als Abbas het waagt om naar de Gazastrook te gaan, zal Hamas hem ophangen aan de ingang van het gebied op beschuldiging van "collaboratie" met Israël.

Vorige week nog heeft Hamas twee Palestijnen die veroordeeld waren wegens "collaboratie" met Israël, door middel van een vuurpeloton en ophanging geëxecuteerd.

Hamas-leiders en -functionarissen hebben Abbas en de leiding van de Palestijnse Autoriteit herhaaldelijk beschuldigd van "verraad" vanwege de veiligheidscoördinatie tussen de veiligheidstroepen van de PA en Israël op de Westelijke Jordaanoever. Abbas, die de VN wil doen geloven dat hij het waard is om een onafhankelijke en soevereine staat te leiden, staat hetzelfde lot te wachten als de twee ongelukkige "collaborateurs" die door Hamas werden geëxecuteerd.

Abbas zoekt volledige erkenning door de VN op een moment dat hij algemene verkiezingen voor de PA blijft blokkeren, zijn politieke tegenstanders arresteert en intimideert, weigert de macht te delen met andere Palestijnen en de vrijheid van meningsuiting muilkorft.

De laatste parlementsverkiezingen voor de Palestijnen dateren van 2006, toen Hamas de verkiezingen won. De laatste presidentsverkiezingen voor de PA werden een jaar eerder gehouden, wat betekent dat de 87-jarige Abbas nu in zijn 17e jaar van zijn vierjarige ambtstermijn zit.

De Palestijnen hebben geen functionerend parlement en geen vrije en onafhankelijke media. Toch denkt Abbas dat dit het juiste moment is om VN-erkenning van een Palestijnse staat aan te vragen. De Palestijnen zijn verdeeld in twee rivaliserende entiteiten (op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook) en toch wil Abbas de wereld doen geloven dat zij klaar zijn voor een staat.

De controle van de veiligheidstroepen van de PA over de noordelijke Westelijke Jordaanoever brokkelt snel af, maar dat lijkt Abbas niet te deren en weerhoudt hem er niet van om te proberen de VN ervan te overtuigen zijn verzoek om een eigen staat te steunen.

Abbas' hernieuwde poging om volledig VN-lidmaatschap te verkrijgen komt ook op een moment dat de strijd om de opvolging in het Palestijnse leiderschap oplaait.

Het besluit van Abbas om zijn vertrouweling Hussein al-Sheikh te promoveren tot de invloedrijke functie van secretaris-generaal van de PLO, wordt aangevochten door verschillende oudgedienden die zich daartegen verzetten en die zichzelf als natuurlijke opvolgers van Abbas beschouwen.

Abbas gaat naar de VN te midden van toenemende spanningen en geschillen tussen de topleiders in Ramallah, de feitelijke hoofdstad van de Palestijnen. Abbas heeft al te kennen gegeven dat hij graag zou zien dat al-Sheikh hem als president vervangt. De tegenstanders van Abbas zeggen in besloten kring: "Over onze lijken."

Deze machtsstrijd voorspelt niet veel goeds voor de toekomst van het PA-leiderschap of het Palestijnse volk, vooral in het licht van het toegenomen gepraat over een mogelijke burgeroorlog in het post-Abbas tijdperk.

Dit betekent dat de Palestijnse staat die Abbas door de VN wil laten erkennen, instabiel zal zijn en geplaagd zal worden door geweld en bloedvergieten als gevolg van de onderlinge ruzies tussen Abbas' trawanten en de voortdurende machtsstrijd tussen zijn Fatah-factie en Hamas in de Gazastrook.

De Palestijnen hebben niet alleen een staat nodig, maar ook goed leiderschap. Zij moeten zich ontdoen van de corrupte leiders die hen internationale hulp hebben onthouden en hen van de ene ramp na de andere hebben gebracht sinds het begin van de jaren zeventig, toen de PLO uit Jordanië werd verdreven omdat zij de soevereiniteit van het koninkrijk had ondermijnd.

Sindsdien is de grootste tragedie van de Palestijnen verreweg mislukt leiderschap en nog meer mislukt leiderschap geweest. Het radicaliseert hen in de richting van islamitisch fundamentalisme en ontneemt hen verkiezingen, vrijheid van meningsuiting en internationale hulp. De lidstaten van de VN zouden de Palestijnen een grote dienst bewijzen als zij Abbas zouden vragen naar de afwezigheid van vrijheid van meningsuiting en een functionerend parlement onder zijn bewind.

Zij zouden het Palestijnse volk ook een grote dienst bewijzen als zij Abbas zouden vragen naar de folterpraktijken in de gevangenissen van de Palestijnse Autoriteit en naar het aanhoudende harde optreden van zijn veiligheidstroepen tegen mensenrechtenactivisten en journalisten. En ze moeten hem zeker vragen welke maatregelen hij heeft genomen om een einde te maken aan de financiële en administratieve corruptie in de PA.

Deze kwesties zijn dringender voor de Palestijnen dan het zoveelste waardeloze document van de VN waarin een fictieve Palestijnse staat wordt erkend die al wordt gekenmerkt door de inmenging van andere wrede radicale islamistische dictaturen.

Khaled Abu Toameh is een bekroond journalist, gevestigd in Jeruzalem.

Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster © 2022 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.

Bron: The Palestinians and the World Do Not Need Another Corrupt, Failed Terrorist Arab State :: Gatestone Institute